eerst begraven, dan begrafenis (en nog wat meer)
Blijf op de hoogte en volg Estelle
22 Februari 2013 | Ghana, Accra
Het is nog donker (vanaf 06:00 uur begint het rond deze tijd licht te worden, over een paar maanden vanaf ca 05:30 uur) en we liggen in diepe rust als er op de gate wordt geklopt (deurbellen hebben we hier niet :)). Felix staat uiteindelijk maar op. Het is de landlord die vraagt of Felix al besloten heeft of we de huur willen voortzetten (en bedankt want slapen is er niet meer bij als K wakker is). Zijn antwoord dat ie het nog met mij moet besproken levert gefronste wenkbrauwen op. Hoezo ga je hier iets met je vrouw overleggen ?
Rond 07:00 uur krijg ik een smsje van Billa of ik vandaag naar school kom omdat hij naar de rechtbank moet. Het is indirect een vraag of ik aub wil komen en als het kan zo vroeg mogelijk. Om 08:45 uur ben ik daar, Billa is om 07:00 uur al vertrokken. Een half jaar terug is er 10.000 ghc (rond de 4500 euro) gestolen van een jongeman die uit Engeland gestuurd is om hun financien te komen beheren. Voor elke zak tomaten die Billa kocht moet hij een bonnetje overleggen. Kassabonnetjes krijg je hier alleen bij echte supermarkten. Evt kan je een soort kwitantieboekje kopen en dit de verkoper van je aankoop laten tekenen. Om dit te laten doen voor bv wat tomaten is redelijk beschamend hier (ongewoon en ongewend). Nu wil het feit dat deze Engelse jongeman het geld in zijn huisje heeft laten liggen, terwijl er in het kantoortje van het UCC een kluis is, en notabene ook nog de deur heeft open laten staan. Alle geld weg, en een tijdje daarna is er wederom geld in zijn huisje gestolen (...!). De dief is opgepakt en daarnaast 4 anderen die medeplichtig zijn. Zij moeten het geld terug betalen via het politiebureau (ik zou zeggen "op goed geluk" want de politie is erg corrupt hier). Billa kan dan het geld bij het politiebureau gaan ophalen. Maar... er is nog niks betaald, vandaar de rechtzitting vandaag. De rechter heeft gesommeerd dat er betaald moet worden (in ieder geval de dief had destijds een baan) en dat er een week later opnieuw een rechtszitting zal zijn om te kijken hoever het met de betaling staat. Behalve dat er zo veel geld verloren is gegaan, is Billa ook enorm gefrustreerd over alle werk dat hij hierdoor heeft (tig keer naar het politiebureau gaan, nu naar de rechtbank, volgende week naar de rechtbank) en dat er vanuit Engeland niet eens geinformeerd wordt hoe de zaken ervoor staan. En alles werkt hier nu eenmaal niet "zo" snel (lees: tergend langzaam) dat het je het even tussendoor kan doen: overal en op iedereen moet je hier wachten wachten en nog eens wachten.
Billa's moeder is eind januari overleden. Omdat ze moslim is, is ze dezelfde dag nog begraven. De begrafenis vindt wsl binnen enkele weken plaats (?).
Billa heeft zijn moeder ruim 6 jaren niet meer gezien omdat hij vond dat hij het UCC niet alleen achter kon laten, ook heeft de moeder Phyllis nooit ontmoet. Het zal hem beslist commentaar van de oudsten in de familie gaan opleveren dat hij de laatste jaren zijn moeder niet meer bezocht heeft. Wel weet ik dat ie af en toe aan een chauffeur van een soort lijndienst geld heeft meegegeven als zijn moeder weer eens medicijnen nodig had. Zijn moeder en zus wonen nl helemaal in het noorden van Ghana. Een busreis van zeker 1,5 dag reizen (wachten en vertragingen niet meegerekend).
De verkoopster van het winkeltje tegenover ons huis geeft K een soort chocoladepastareepje in zijn hand als ze hem op haar arm draagt. Als ik afgerekend heb en K weer terugpak geef ik haar ook het snoepje terug. Ze gebaart dat het voor K is. Ik zeg haar dit waarderen maar dat ik K geen sweets ga geven omdat hij daar nog veel te jong voor is. Als ik het later tegen F vertel zegt hij dat het hier "normaal" is om kinderen (waaronder baby's) snoepjes te geven. Ze schijnen nog niet te weten hoe slecht en ongezond dit is. Ik sta perlex. Ik verwacht niet dat ze hier de "schijf van 5" kennen maar om je kindje snoepjes en cola te gaan geven gaat me toch echt een brug te ver.
Lydia, K zijn "black oma" vraagt of ik weer naar school (het UCC) ga. Als ik dit bevestig vraagt ze lichtelijk smekend waarom ik K niet bij haar achterlaat. Ik kan heel goed zelf voor K zorgen en leve de borstvoeding ! Als ik eraan denk hoe ze 2 jaren terug stenen gooide naar de kinderen van een neef waar ze voor zorgt en ze er niet voor terugdeinst de "kane" te gebruiken voor haar ander kleinkind, zal je begrijpen dat geen haar op mijn hoofd eraan denkt om K ook maar even bij haar alleen achter te laten. F zegt dat zijn moeder de stok en stenen niet meer zal gebruiken maar ik neem liever geen risico.
Rond 07:00 uur krijg ik een smsje van Billa of ik vandaag naar school kom omdat hij naar de rechtbank moet. Het is indirect een vraag of ik aub wil komen en als het kan zo vroeg mogelijk. Om 08:45 uur ben ik daar, Billa is om 07:00 uur al vertrokken. Een half jaar terug is er 10.000 ghc (rond de 4500 euro) gestolen van een jongeman die uit Engeland gestuurd is om hun financien te komen beheren. Voor elke zak tomaten die Billa kocht moet hij een bonnetje overleggen. Kassabonnetjes krijg je hier alleen bij echte supermarkten. Evt kan je een soort kwitantieboekje kopen en dit de verkoper van je aankoop laten tekenen. Om dit te laten doen voor bv wat tomaten is redelijk beschamend hier (ongewoon en ongewend). Nu wil het feit dat deze Engelse jongeman het geld in zijn huisje heeft laten liggen, terwijl er in het kantoortje van het UCC een kluis is, en notabene ook nog de deur heeft open laten staan. Alle geld weg, en een tijdje daarna is er wederom geld in zijn huisje gestolen (...!). De dief is opgepakt en daarnaast 4 anderen die medeplichtig zijn. Zij moeten het geld terug betalen via het politiebureau (ik zou zeggen "op goed geluk" want de politie is erg corrupt hier). Billa kan dan het geld bij het politiebureau gaan ophalen. Maar... er is nog niks betaald, vandaar de rechtzitting vandaag. De rechter heeft gesommeerd dat er betaald moet worden (in ieder geval de dief had destijds een baan) en dat er een week later opnieuw een rechtszitting zal zijn om te kijken hoever het met de betaling staat. Behalve dat er zo veel geld verloren is gegaan, is Billa ook enorm gefrustreerd over alle werk dat hij hierdoor heeft (tig keer naar het politiebureau gaan, nu naar de rechtbank, volgende week naar de rechtbank) en dat er vanuit Engeland niet eens geinformeerd wordt hoe de zaken ervoor staan. En alles werkt hier nu eenmaal niet "zo" snel (lees: tergend langzaam) dat het je het even tussendoor kan doen: overal en op iedereen moet je hier wachten wachten en nog eens wachten.
Billa's moeder is eind januari overleden. Omdat ze moslim is, is ze dezelfde dag nog begraven. De begrafenis vindt wsl binnen enkele weken plaats (?).
Billa heeft zijn moeder ruim 6 jaren niet meer gezien omdat hij vond dat hij het UCC niet alleen achter kon laten, ook heeft de moeder Phyllis nooit ontmoet. Het zal hem beslist commentaar van de oudsten in de familie gaan opleveren dat hij de laatste jaren zijn moeder niet meer bezocht heeft. Wel weet ik dat ie af en toe aan een chauffeur van een soort lijndienst geld heeft meegegeven als zijn moeder weer eens medicijnen nodig had. Zijn moeder en zus wonen nl helemaal in het noorden van Ghana. Een busreis van zeker 1,5 dag reizen (wachten en vertragingen niet meegerekend).
De verkoopster van het winkeltje tegenover ons huis geeft K een soort chocoladepastareepje in zijn hand als ze hem op haar arm draagt. Als ik afgerekend heb en K weer terugpak geef ik haar ook het snoepje terug. Ze gebaart dat het voor K is. Ik zeg haar dit waarderen maar dat ik K geen sweets ga geven omdat hij daar nog veel te jong voor is. Als ik het later tegen F vertel zegt hij dat het hier "normaal" is om kinderen (waaronder baby's) snoepjes te geven. Ze schijnen nog niet te weten hoe slecht en ongezond dit is. Ik sta perlex. Ik verwacht niet dat ze hier de "schijf van 5" kennen maar om je kindje snoepjes en cola te gaan geven gaat me toch echt een brug te ver.
Lydia, K zijn "black oma" vraagt of ik weer naar school (het UCC) ga. Als ik dit bevestig vraagt ze lichtelijk smekend waarom ik K niet bij haar achterlaat. Ik kan heel goed zelf voor K zorgen en leve de borstvoeding ! Als ik eraan denk hoe ze 2 jaren terug stenen gooide naar de kinderen van een neef waar ze voor zorgt en ze er niet voor terugdeinst de "kane" te gebruiken voor haar ander kleinkind, zal je begrijpen dat geen haar op mijn hoofd eraan denkt om K ook maar even bij haar alleen achter te laten. F zegt dat zijn moeder de stok en stenen niet meer zal gebruiken maar ik neem liever geen risico.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
