een vis voor een gedachte

We gaan op bezoek bij Sarah en Nafisa (sponsorkindjes van mijn ouders) en Mamuna (het kindje van wie ik inmiddels al 4 jaren haar schoolgeld betaal) in Labadi. Met een "oh, i missed you soooo much" komt een verbaasde Sarah op ons afgerend. Het blijft mijn favoriete kindje hier. De achterbuurvrouw van Mamuna heeft haar 13e (!) kindje gekregen en het jongetje is een week ouder dan K. Hij ziet er wel wat schameler uit. Zijn wiegje daarentegen nog meer. Er zit een klamboe om heen waar gaten zo groot als je hand in zitten. En de lakentjes zijn enorm vervuild.

We gaan bij de bank geld pinnen. Het is regelmatig de vraag of de automaten het wel doen (ze zijn nogal eens buiten werking). Hij doet het, maar geld komt er niet uit, het bankpasje trouwens ook niet: mijn moeders pasje is ingeslikt. Intussen heeft de security man aan F gevraagd of hij onze "caretaker" is (nou ja).

Schoonma ma belt, via F, om te zeggen dat ze op bezoek wil komen. De tantes zijn vorige week namelijk bij ons op bezoek geweest, dus is het haar plicht om ons ook met een bezoekje te vereren. Ik leg F uit dat we niet zo moeilijk zijn en haar bezoek niet verwachten. Als ze K wil zien is ze welkom natuurlijk. F zijn zus wil echter K graag zien en kan alleen die dag. Omdat K net slaapt stel ik voor dat ze over een uurtje komen, zodat K uitgeslapen is. Een half uur na de afgesproken tijd nog geen schoonmoeder en schoonzus in zicht. F belt hen op en ze zitten thuis nog voor de tv: om 18:00 uur zullen ze komen. Aangezien zo goed als niemand zich hier aan tijden houdt, zie ik de bui al hangen, omdat K tussen 18:00 en 18:30 uur hier naar bed gaat. F staat toch op het punt om naar huis te komen en stelt voor hen thuis op te pikken zodat ze K even kunnen zien, mee in bad kunnen doen en dan tijdig naar huis te brengen. Wat schetst mijn verbazing als F zijn zus met het nichtje dat bij hen in huis woont komt aanzetten: schoonma ma is niet meegekomen, want ze moest eten koken (en er wonen nog 3 tantes in huis). Soms kan je hier beter niet proberen dingen te begrijpen :)

Met de auto die we ter beschikking hebben, die ronkt als een tractor en voorzien is van een licht klapperende motorklap, gaan we weer op pad. Inmiddels ben ik het Ghanese verkeer weer gewend en zijn mijn oksels nu droog onder het rijden. K heeft al enkele dagen last van diarree en de voorraad ORS is er bijna doorheen. Bij een grotere apotheek stoppen we, maar hier is de ORS "finished".

Mijn moeder wil graag een foto maken van iemand die een teil met vissen op het hoofd draagt. We komen een meid tegen, kopen een vis en nemen een foto (later blijkt de foto spoorloos). Nu zitten we alleen met een ruikende vis in de auto. Wat hier mee te doen. Ik stel voor hem aan de bewaker van het hotel te geven waar we altijd gaan zwemmen. Zo gezegd zo gedaan. Ik had er nog tig vissen voor over gehad om zijn gedachten te weten toen mijn moeder hem de vis gaf.