met regen kan er zonneschijn zijn - Reisverslag uit Accra, Ghana van Estelle - WaarBenJij.nu met regen kan er zonneschijn zijn - Reisverslag uit Accra, Ghana van Estelle - WaarBenJij.nu

met regen kan er zonneschijn zijn

Blijf op de hoogte en volg Estelle

06 Oktober 2012 | Ghana, Accra

Mijn goede wil maar getoond en na het ontbijt bij Kevin zijn "grandma" langs geweest. Voordeel is dan dat ik zelf kan bepalen hoe lang we blijven. Ze lijkt helemaal verrukt van K. De reden van verrukking zal me nooit helemaal duidelijk worden, verwacht ik. Ik denk zelf omdat K deels blank is en veel Ghanezen opkijken tegen blanken en daarom zelf ook graag lichter van kleur willen zijn. En wie weet denkt ze dat er een kostwinnaar op termijn in de familie bij is, wie zal het zeggen. Een emotionele band met (klein) kinderen hebben zoals wij dit in Nederland kennen, bestaat hier nog vrijwel niet. Ik zou me kunnen voorstellen dat dit begint in de gemengde relaties (Afrikaan met Europeaan bv) De drukke tante is ook weer present. Met de 2e tante krijg ik een discussie over K zijn naam. De familie wilt hem nl. een Ghanese naam geven, voor hen normaal, maar F en ik hebben er samen anders over besloten. Ik had deze discussie dan ook al verwacht. Een buurtgenoot die mijn argumenten stilzwijgend aanhoort, lijkt mijn standpunten als enige te (willen ?) begrijpen. Als ik K op de arm neem vraagt de andere tante of K al besneden is. Mijn moeder, helemaal in shock van de vraag, gaat dit gesprek aan door duidelijk te zeggen dat dit niet het geval is en het zelfs strafbaar is om dit buiten de ziekenhuizen te laten plaatsvinden. De familie heeft er na onze komst heel wat gespreksstof bij...

We hebben een bezoekje aan een weeshuis in Accra op het programma staan. Van Nederlandse vrienden hier in Ghana hebben we gehoord dat het weeshuis 2 jaar geleden in opspraak is geweest, omdat een werknemer kinderen mishandeld en/of misbruikt zou hebben. Het maakt me des te nieuwsgieriger. De betreffende werknemer schijnt overigens ontslagen te zijn. Ons bezoek zou aangekondigd worden na een telefoontje van mij met B, maar ik krijg B niet te pakken. Aangezien we inmiddels voor de deur staan wagen we het er maar op. Zoals verwacht moeten we volgens de dame bij de receptie een afspraak maken. Na mijn uitleg gaat ze naar de directrice bij wie we even later binnen in haar kantoortje plaats mogen nemen. Ik weet dat ze niet happig zijn op blanken, omdat ze slechte ervaringen hebben met blanke vrijwilligers. Deze hebben nl. rond gebazuind dat de kinderen hier erg slecht behandeld zouden worden. De waarheid kan ergens in het midden liggen, want een eerste keer in Ghana kan veel shockerende ervaringen met zich mee brengen weet ik uit eigen ervaring. Ik leg ook de directrice uit wie we zijn, wat we in Ghana doen en wat we graag willen. Vrijwel alle kinderen blijken naar school te zijn. Wel mogen we de peuters en kleuters zien. De kindjes lopen in uniformen rond en verschillende met snotneuzen, wat ik toch al zo smerig vind. Een groepje is droge biscuitjes aan het eten in een soort klaslokaaltje, een tweede groepje kinderen zit op een speelmat met wat blokjes te spelen en de derde groep kinderen krijgt les. Mimi springt er uit, helaas figuurlijk, want het jonge meisje kan niet staan en niet zelfstandig zitten vanwege een "problem" in haar rug. Deze laatste groep is een verzamelgroepje van kinderen dat nooit onderwijs heeft gehad, hier eerst wat leert en vervolgens door mag naar de school. Het valt ons op dat de kinderen enorm rustig zijn, bijna apatisch. Deze kinderen zijn niet allemaal officieel wees, maar sommige ouders zijn verslaafd, zitten in de gevangenis of zijn er vandoor gegaan. Er zijn vrouwen die in het ziekenhuis bevallen, zeggen dat ze buiten eten gaan kopen en verdwijnen dan bewust het kind daar achterlatend. Wanneer we weggaan vraag ik de werkneemster die met ons meegegaan is of we ook slaapzalen mogen zien, maar ze heeft van madame alleen opdracht gekregen ons deze ruimtes met kinderen te laten zien. Jammer, ik had graag gezien hoe de kinderen er slapen, de evt. baby's gezien en de gehandicapten, waar we later pas aan denken.

We bedanken de directrice, doen een donatie en vertrekken. Misschien kom ik hier nog wel een keer terug.

Met regen kan er zonneschijn zijn: de regenboog staat hoog aan de hemel. Zoals ik al eerder op mijn weblog aan gaf is het hier de omgekeerde wereld: de regenboog staat hier dan ook omgekeerd aan de hemel.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Estelle

Actief sinds 14 Sept. 2012
Verslag gelezen: 74
Totaal aantal bezoekers 22749

Voorgaande reizen:

27 Januari 2017 - 08 Februari 2017

gone too soon, Billa * ♥

28 September 2012 - 30 November -0001

reunion with daddy

12 Januari 2013 - 30 November -0001

almost ready for departure

19 Juli 2013 - 30 November -0001

Na de nodige vertragingen terug in Ghana

Landen bezocht: