met regen kan er zonneschijn zijn
Blijf op de hoogte en volg Estelle
06 Oktober 2012 | Ghana, Accra
We hebben een bezoekje aan een weeshuis in Accra op het programma staan. Van Nederlandse vrienden hier in Ghana hebben we gehoord dat het weeshuis 2 jaar geleden in opspraak is geweest, omdat een werknemer kinderen mishandeld en/of misbruikt zou hebben. Het maakt me des te nieuwsgieriger. De betreffende werknemer schijnt overigens ontslagen te zijn. Ons bezoek zou aangekondigd worden na een telefoontje van mij met B, maar ik krijg B niet te pakken. Aangezien we inmiddels voor de deur staan wagen we het er maar op. Zoals verwacht moeten we volgens de dame bij de receptie een afspraak maken. Na mijn uitleg gaat ze naar de directrice bij wie we even later binnen in haar kantoortje plaats mogen nemen. Ik weet dat ze niet happig zijn op blanken, omdat ze slechte ervaringen hebben met blanke vrijwilligers. Deze hebben nl. rond gebazuind dat de kinderen hier erg slecht behandeld zouden worden. De waarheid kan ergens in het midden liggen, want een eerste keer in Ghana kan veel shockerende ervaringen met zich mee brengen weet ik uit eigen ervaring. Ik leg ook de directrice uit wie we zijn, wat we in Ghana doen en wat we graag willen. Vrijwel alle kinderen blijken naar school te zijn. Wel mogen we de peuters en kleuters zien. De kindjes lopen in uniformen rond en verschillende met snotneuzen, wat ik toch al zo smerig vind. Een groepje is droge biscuitjes aan het eten in een soort klaslokaaltje, een tweede groepje kinderen zit op een speelmat met wat blokjes te spelen en de derde groep kinderen krijgt les. Mimi springt er uit, helaas figuurlijk, want het jonge meisje kan niet staan en niet zelfstandig zitten vanwege een "problem" in haar rug. Deze laatste groep is een verzamelgroepje van kinderen dat nooit onderwijs heeft gehad, hier eerst wat leert en vervolgens door mag naar de school. Het valt ons op dat de kinderen enorm rustig zijn, bijna apatisch. Deze kinderen zijn niet allemaal officieel wees, maar sommige ouders zijn verslaafd, zitten in de gevangenis of zijn er vandoor gegaan. Er zijn vrouwen die in het ziekenhuis bevallen, zeggen dat ze buiten eten gaan kopen en verdwijnen dan bewust het kind daar achterlatend. Wanneer we weggaan vraag ik de werkneemster die met ons meegegaan is of we ook slaapzalen mogen zien, maar ze heeft van madame alleen opdracht gekregen ons deze ruimtes met kinderen te laten zien. Jammer, ik had graag gezien hoe de kinderen er slapen, de evt. baby's gezien en de gehandicapten, waar we later pas aan denken.
We bedanken de directrice, doen een donatie en vertrekken. Misschien kom ik hier nog wel een keer terug.
Met regen kan er zonneschijn zijn: de regenboog staat hoog aan de hemel. Zoals ik al eerder op mijn weblog aan gaf is het hier de omgekeerde wereld: de regenboog staat hier dan ook omgekeerd aan de hemel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley