madame, do you remember my name?
Blijf op de hoogte en volg Estelle
02 Februari 2017 | Ghana, Nsawkaw
Iedereen herkent kevin en weet zijn naam nog. Daarbij herinneren ze zich dat ik kevin in een draag"zak" op de buik droeg, we zijn verjaardag en naming ceremony gevierd hebben (ok het was vanwege zijn geboorte) en vraagt een meisje of Kevin nog steeds zo van eitjes houdt (ja dus).
Mamuna is een meisje dat ik jaren terug via onze stichting gesponsord heb. Zij is 19 jaar. Haar caretaker is verhuisd maar Mamuna wilde in Labadi blijven wonen. Ze is gestart met de kappersopleiding maar na enkele maanden gestopt omdat " the pregnancy came" . Haar zoontje is nu ruim 7 maanden oud. De vader van haar zoontje is loodgieter. Mamuna helpt iemand banku (populair Ghanees gerecht) te verkopen echter veel verdient ze hier niet mee. Wanneer haar zoontje 2 jaar is en in Ghana dan al naar school mag wil ze haar kappersopleiding afmaken. Echter heeft ze hier nu geen geld voor en ik vrees dan ook niet. De totale kosten bedragen ca 750 euro.
Kevin gaat voor het eerst naar school. Na het assembly " marcheert " hij mee naar zijn klas. Zijn eerste schooldag evalueert hij als " saai". De juf die een gum door de klas naar een kindje gooide om hem bij de les te houden maakte indruk bij hem.
De verstandhouding tussen Phyllis en haar schoonfamilie lijkt gecompliceerder als het van te voren misschien deed lijken. Wanneer 2 mensen hier trouwen worden de 2 families 1. Echter wanneer iemand sterft scheiden de families als het ware weer. De echtgenote (Phyllis) is dan " out" . Dit betekent dat cultureel gezien Billa zijn familie eigenaar is van het project en het ucc. Phyllis heeft gebruik gemaakt van het feit dat deze familie ongeschoold is en de " macht, rechten en plichten" als het ware ingepikt. Wanneer dit in overleg was gebeurd was dit wsl geen problem geweest. De manier waarop nu dus wel.
's Avonds is Kevin helemaal in tranen. Wat blijkt. Hij Is met Felix een snoepje gaan kopen en de verkoopster had hem gezegd dat hij dood zou gaan als hij snoepjes eet.
Maandagavond hadden we noodweer. Flinke tropische buien met onweer die een mega kabaal maakten op de golfplatendaken van de school.
Intussen heb ik dit verhaal 2x eerder getypt maar kon ik opnieuw begonnen omdat het internet steeds uitviel.
Kevin is inmiddels flink " aandachtsmoe". Iedereen praat tegen hem, stelt hem vragen, wil met hem spelen, knijpt in zijn wangen en tilt hem op.
Enkele sponsorkindjes heb ik inmiddels ontmoet: Nicolete, Abu, Asana en Salifu.
Wat ik eerder getypt had ben ik vergeten. Helaas....
Op naar een nieuwe schooldag.
-
02 Februari 2017 - 10:14
Astrid:
Lieve Estelle,
Wat fijn om je ervaringen in deze dagen mee te kunnen lezen, dank voor je moeite en vasthoudendheid! Eenvoudig is het zeker niet; in sommige (talloze) opzichten blijven het 'worlds apart', tegelijkertijd dichtbij en verbonden in 'timeless moments' van liefde en hoop... Wat een schitterend lief grafsteentje hadden Kevin en jij gemaakt!! Hoop vurig dat de geschillen tussen Billa's familie en Phyllis niet het voortbestaan van UCC in gevaar zullen brengen.
Liefs,
Astrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley