rouwverwerking
Blijf op de hoogte en volg Estelle
03 Februari 2017 | Ghana, Nsawkaw
Vandaag heb ik met enkele klassen rouwverwerking gedaan. Alle kinderen kregen 3 opdrachten t.w.:
1. Wat zou je graag in een brief tegen billa willen zeggen als hij nog 5 minuten bij jou terug zou komen?
2. Maak een tekening die te maken heeft met billa en/of het ucc.
3. Ieder kind kreeg van mij een a4 sheet met hierop een foto van billa geplakt. Naar eigen inbreng mochten de kinderen hierop schrijven en tekenen zodat ze na afloop een mooi en persoonlijk "fotolijstje" mee naar huis konden nemen met hier"in"een mooie herinnering aan billa.
Wanneer ik met de kinderen die gesponsord worden brieven schrijf aan hun nederlandse sponsorouders verloopt dit altijd erg moeizaam. De kinderen zijn niet gewend om brieven te schrijven en vinden dit, zeker in het begin, erg lastig. De ghanese kinderen worden opgevoed op een manier dat, vanaf hun 1e dag, er geen gehoor wordt gegeven als ze huilen. De kinderen die ik sprak zeiden niet te huilen en op hun vraag aan mij of ik om billa heb gehuild, waarop ik zei "veeeeery much" keken ze me wat verbaasd en sceptisch aan.
Ik was dan ook enorm onder de indruk van de brieven die de kinderen schreven: recht uit hun hart <3 enorm mooi om te zien hoe ze zich hebben kunnen openen. Ik zal volgende week proberen om enkele foto's van brieven op facebook te zetten.
Wordt vervolgd.
1. Wat zou je graag in een brief tegen billa willen zeggen als hij nog 5 minuten bij jou terug zou komen?
2. Maak een tekening die te maken heeft met billa en/of het ucc.
3. Ieder kind kreeg van mij een a4 sheet met hierop een foto van billa geplakt. Naar eigen inbreng mochten de kinderen hierop schrijven en tekenen zodat ze na afloop een mooi en persoonlijk "fotolijstje" mee naar huis konden nemen met hier"in"een mooie herinnering aan billa.
Wanneer ik met de kinderen die gesponsord worden brieven schrijf aan hun nederlandse sponsorouders verloopt dit altijd erg moeizaam. De kinderen zijn niet gewend om brieven te schrijven en vinden dit, zeker in het begin, erg lastig. De ghanese kinderen worden opgevoed op een manier dat, vanaf hun 1e dag, er geen gehoor wordt gegeven als ze huilen. De kinderen die ik sprak zeiden niet te huilen en op hun vraag aan mij of ik om billa heb gehuild, waarop ik zei "veeeeery much" keken ze me wat verbaasd en sceptisch aan.
Ik was dan ook enorm onder de indruk van de brieven die de kinderen schreven: recht uit hun hart <3 enorm mooi om te zien hoe ze zich hebben kunnen openen. Ik zal volgende week proberen om enkele foto's van brieven op facebook te zetten.
Wordt vervolgd.
-
04 Februari 2017 - 09:00
Jojo:
Wat ontzettend triest ja dat kinderen al op jonge leeftijd
Leren dat hun gevoel er niet toe doet.
Ik lees dat de aandacht voor Billa en het verlies en de pijn er via jou
Aanwezigheid mag zijn. En dat het verbinu in het troosten van elkaar.
Dat heb je mooi bereikt. Ook Door jezelf
In je verdriet te laten zien.
Keep up the good work
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
