vriendinnetje voor K

Abiagil is de tiener die sinds dit schooljaar op kostschool (SHS) zit. Dit is overigens vrij normaal hier in Ghana (en voor veel families goedkoper dan je kind dagelijks maaltijden te geven en geld voor transportkosten naar en van school). Ze is hier door Billa heen gestuurd omdat ze steeds lastig gevallen werd door familieleden na de dood van haar oma die jaren voor haar zorgde (ik heb al eens eerder over haar verteld). Het meisje kan zich zo op haar studie concdenteren.

Ze is ziek en naar haar familie gebracht. Billa is boos omdat hij na bijna een week er pas achterkomt dat ze ziek is en hij door niemand geinformeerd is hierover. Abigail is blij me te zien en ik vraag haar hoe de nieuwe school bevalt. Ze zegt het goed naar haar zin te hebben. Het is een grote school en het terrein is verdeeld in huisjes waar studenten samen een slaapkamer delen, jongens en meisje slapen apart. Ze slapen in stapelbedden of op de grond. Billa betaalt haar een soort "food allowance" wat in houdt dat ze 3x per dag in de kantine een maaltijd kan krijgen. Het enige wat ze minder leuk vindt zijn de vele orders van de senioren die zij als junior student krijg, zoals het poetsen van de badkamers. Maar tegen juni verlaten deze studenten de school en zijn ze ervan verlost. Verder heerst er een goede sfeer. Als iemand een probleem heeft helpt iedereen mee, als een grote Afrikaanse familie.

Billa is met de schoolbuschauffeur de verzekering van de bus verlengen en ik moet dus wachten op vervoer totdat ze terug zijn. Ik wacht onder het afdak bij de naaisters en zie een klein meisje rondlopen. Aan de moeder vraag ik hoe oud ze is. Ze blijkt 5 maanden ouder dan K. te zijn. Dan herken ik pas Becky in de moeder. Becky zal begin 20 zijn en was een van de eerste studenten in het vocational center in de kapsolon. 2 jaar geleden was ze ineens verdwenen en het gerucht ging dat ze naar "de village" was omdat ze zwanger zou zijn. Dat is hier een schande als je niet getrouwd bent en geen partner hebt. Aan het dochtertje te zien was het gerucht dus waar. Becky vraagt of ik borstvoeding geef en hoe ik dat doe (nou gewoon shirt omhoog, voeden, shirt omlaag). Ze klapt in haar handen en zegt enthousiast dat ik nu een echte Afrikaanse ben. Ze dacht dat blanke vrouwen alleen vanuit de fles voeden of via de fles (kolven). Ze heeft haar dochtertje Pascallee 1,5 jr is borstvoeding gegeven en ik vraag haar wat hier de gemiddelde leeftijd is dat borstvoeding gegeven wordt: ze denkt ongeveer 2 jaar. Ze is in het ziekenhuis van Takoradi bevallen, een aantal uurtjes rijden van Accra af. Ze vraagt of ik tijdens de bevalling geschreeuwd heb. Ze heeft om haar moeder geroepen, die overigens 3 maanden nadat ze oma werd overleden is. Iedereen en niemand let op de kleine Pascallee als haar moeder in de kapsalon aan het werk is. Het meisje loopt op blote voetjes rond (overal ligt rommel en voor de naaisalon liggen spelden op de grond) en zit even later in het afval te spelen en stopt al dan niet eetbaar afval in haar mond (zie foto).