Paapaa

Vandaag komt het medisch team naar het ucc om wonden van kinderen te verzorgen. Dit doen ze inmiddels al 6 jr. Zo ook bij salifu. Op de website van mijn praktijk staat een kort verhaal over hem (www.speltherapie.co). Sinds zijn geboorte loopt hij spastisch met zijn benen. Erg stabiel is hij niet en het komt dan ook regelmatig voor dat hij valt en op zijn rechterarm valt. Vandaar zijn continue wonden.

Even later breekt er ruzie uit tussen salifu en francis. Ik moet hen met al mijn kracht en hulp vd kinderen uit elkaar trekken omdat salifu francis met zijn arm de keel dichtknijpt. De ghanese kinderen zijn schatjes maar als ze ruzie hebben...ze zijn super sterk.

Met kevin bezoek ik een soort weeshuis van de fafa foundation ism dream africa. Altijd interessant om te zien. Op de terugweg moeten we het laatste stuk naar het ucc met de deeltaxi afleggen. De auto is in zo'n erbarmelijke conditie dat we door enkele mannen aangeduwd moeten worden voordat de auto kan rijden. Het aantal sterren in de voorruit is niet te tellen en onder het stuur bungelen alle kabaaltjes. Met het handvat aan de buitenkant kunnen we de deur openen om uit te stoppen.

Als we naar het ucc lopen klinkt het "kevin kevin kevin!" en 3 jongetjes rennen op kevin af. Kevin beantwoordt hun vragen zo goed als het kan in nederlands gemixt met engels.

Op school aangekomen zit "paapaa" (zoals billa zijn vader genoemd wordt) buiten. Enthousiast word ik begroet en moet ik zijn hand schudden. Onze conversatie beperkt zich door een enkel woord dat we van elkaar begrijpen, glimlachen en vooral vaak elkaars hand schudden. Ik vraag abu om een enkele zin te vertalen. Hij spreekt nog het dialect van burkina fasso. Paapaa geef ik een zakje water wat we zwijgend naast elkaar opdrinken. Dan geeft hij aan terug te willen gaan naat zijn kamer en ik ondersteun hem hierheen want zijn wandelstok is soms onvoldoende. Billa zijn zus en neef komen er bij zitten en met zijn vieren maken we tot slot een mooie foto.

Frappant van billa's overlijden is dat hij altijd in zijn slaapkamer ging rusten en slapen maar de laatste keer naar zijn vaders kamer ging en bij hem dus overleden is. Paapaa had niets in de gaten. Het is abu die merkte dat er iets niet klopte.