Main funeral

Voor billa wordt de hele koran voorgelezen wat enkele uren in beslag neemt. Phyllis is er al om 06:30 uur en de gasten rond 09:00 uur. Vrouwen mogen de moskee niet betreden. Buiten voor de moskee staan een soort partytenten met stoelen eronder voor alle gasten. De schoolkinderen zitten naast ons, gescheiden door een muur. Naast de moskee zitten moslimkindjes in de zondagsschool om de koran te leren. In de "plashokjes" kan je je voeten op een verhoginkje zetten en dan gebukt maar plassen.

Nadat de koran voorgelezen is wordt er in locale taal, islamitische taal en vervolgens in het engels verteld over billa, zijn leven en leven en dood in het algemeen. Er gaan boxen rond waar iedereen geld in kan doen, als bijdrage in de begrafeniskosten. Rond 11 uur worden we bedankt voor onze aanwezigheid en is deze ceremonie afgelopen. Eerder heeft steve uit de uk nog enkele persoonlijke woorden over billa gesproken wat de "oberoni's" incl steve deed breken. Verdriet is bij de ghanezen daar niet zichtbaar: prioriteit is dat er 's avonds te eten is...

In nederland heb ik met kevin een steentje "gemaakt" voor op het graf. Nu naar het graf gaan vind ik een mooi moment en enkele engelse friends willen graag met ons mee. De begraafplaats weet felix wel te vinden echter niet de plek waar billa begraven ligt. De schoolbusdriver moeten we volgen. Hij weet de weg.

De begraafplaats is verdeeld in een stuk waar christenen liggen en een stuk waar moslims liggen. We parkeren op een braakliggend terrein waar we vervolgens een paadje oplopen, in het begin vol met afval, alsof je door een veld loopt. Af en toe zie je een graf: soms met een grafsteen, vaak met alleen een bordje en net zo vaak kaal: een hoop zand en verder niks. Zo ook billa zijn graf: 4 hopen zand naast elkaar. Op zich past het bij de eenvoud zoals billa was en leefde echter vind ik dit toch net te "poor". Samen met kevin leg ik onze steen op het graf zodat het dan toch nog iets heeft. Minutenlang staan we stil om alles te laten doordringen wat nog steeds zo onrealistisch lijkt. Even later komen billa zijn zus met een man en oudere vrouw die zich emotioneel op het graf leggen.

We vervolgen onze route richting ucc waar het eten enorm vertraagd blijkt. We gaan elders wat eten om ons enkele uren later bij de rest vh gezelschap te voegen. Het ucc is te klein en daarom zijn er "partytenten" tegenover het ucc opgezet, op een groot schoolplein. Iedereen krijgt een flesje frisdrank en kan langs het lopend buffet lopen waar heerlijk ghanees eten geserveerd wordt. Wat later rennen alle kinderen op het eten af, klinkt er luide muziek uit de speakerd en gaan de kinderen na het eten dansen. Er zijn aardig wat gasten maar ik had er meer verwacht: gedacht dat "half labadi" zou uitlopen. Echter speelt het ghanese voetbal elftal en komen er mogelijk meer gasten na het voetbal. Echter hou ik het om 17u voor gezien vanwege de (malaria)muggen. De ghanezen vieren dat de ziel nu vrede heeft gevonden, ik kan de feeststemming niet vinden.