socks for your baby ?

Kinderen die hier huilen zijn meer uitzondering dan regel. Opvoeden gebeurt hier dan ook met de harde hand, letterlijk en figuurlijk. Naar mijn idee worden de emoties van de kinderen dan ook enorm afgevlakt (door onwetendheid). Aandacht is er (te) weinig voor kinderen. Overleven is priotiteit nr 1.

Een K die lichtelijk over de zeik raakt als ie kotsmoe is en door omstandigheden niet heeft kunnen slapen, lokt bij zijn oudtante dan ook reacties uit als "cryer! why are you always crying ?". Nou het kind huilt hier amper. Alleen als ie moe is en honger heeft.

Inmiddels heeft ie ondervonden dat er bij papa geen melk te halen valt...

K begint langzaam te wennen aan de Ghanese drukte. Felix die vorige jaar in klas 2 zat komt op K af, doedelt er wat mee en zegt dan "K, your mother was caning and she said: keep quiet". Billa die het hoort moet er ook enorm om lachen. Ik vraag Felix of ik geen gelijk had: jawel dus.

Als de schoolbuschauffeur me naar huis brengt gaat er nog stel mee dat onderweg afgezet moet worden. Vanwege de zon die pal op de vooruit schijnt ga ik achterin de bus zitten. De vrouw komt bij me zitten en we hebben een leuk gesprek. K zweet zich suf en onderweg voed ik hem even. De vrouw ziet het aan en zegt dat ze nu voor het eerst een blanke vrouw een baby ziet voeden. Ze had dit voorheen alleen in "movies" gezien.

ps ik heb wat foto's erop gezet

In het algemeen krijg je hier veel aandacht als je met een baby rondloopt. Het commentaar varieert van "carry your baby on your back, he is suffering" tot "is that your baby ? i like him". Kort gesprekjes volgens soms maar beperken zich, vanwege de taalbarriere, tot of het een jongen/meisje is en wat de leeftijd is. Al valt K af en toe uit de toon omdat ie zo "strong" eruit ziet. Soms is een verschil van enkele maanden in leeftijd amper zichtbaar. Het zichtbare bewijs van hoe belangrijk de voeding van een moeder is als je borstvoeding geeft.

In een winkeltje koop ik stof en vraag ik de verkoopster om me K op mijn rug te binden a la Ghanian style. K blijft langer zitten dan verwacht. Ondanks dat ie vrij stevig zit, blijf ik het toch ook wel een beetje risicovol vinden. Al zie je iedere Ghanese vrouw met de baby op de rug lopen. Na een half uur zakt K dan ook naar beneden... maar we kunnen hem gelukkig opvangen. Oeps.

De verkoopster van het winkeltje tegenover ons huis vraagt of ik K geen sokken moet aan doen. Mens, met deze temperaturen....!

Als ik de poort afsluit stopt er een mercedes en wordt het raampje naar beneden gedaan "how are you?". Ik heb geen idee wie het is. En na 3x aan mij gevraagd te hebben of ik echt niet meer weet ie hij is, geeft ie het op en zegt ie: de landlord! Oh god, mijn grote vriend. Een heel relaas over dat de container (waar de riolering naar toe gaat) vol is. Ik vraag hoe hij daarbij komt: het zou lekken. Ik vraag hem waar de lek is want ik heb geen lek gezien. Hij zal wel denken: daar heb je die lastige blanke weer. Intussen heeft ie me gevraagd of ik naar de main road (hoofdweg waar de taxi's en trotro's voorbij komen) ga en heeft ie gebaard dat ik in kan stappen. Na een ritje in een heerlijk verkoelende airco auto stap ik met K op de grote weg uit.